Blue Literature Series

Opis

Seria składa się z adaptacji sześciu współczesnych klasyków literatury japońskiej: Osamu Dazai nie ma już człowieka (Ningen Shikkaku) i Run Melos! (Hashire Melos!), Kokoro Soseki, Ryunosuke Akutagawa (Jigoku Hen) i nić pająka (Kumo no Ito) i Ango Sakaguchi's w lesie, pod wiśniem w pełnym Bloomie (Sakura no mankai no mankai no Shita). Nie ma już człowieka (Ningen Shikkaku) - uczeń szkoły średniej zgubi się i wyobcowany. Dynujący i bezcelowy, wpada w cykl samodzielnego nadużywania, depresji i narkotyków, które od lat skaczą jego życie. W trzech rozdziałach, każdy rozdział dotyczy innego punktu w jego życiu, a ostatni rozdział pozostawia go samego - pustą i pustą Charikaturę jego dawnego ja. W lesie, pod wiórami w pełnym rozkwicie (Sakura no Mori No Mankai No Shita) - historia miłosna między kobietą z XVI wieku a bandytką górską, która ją uprowadza. Kokoro - opowieść o życiu młodego człowiekaZadzwoń do ery Meiji. Praca dotyczy przejścia od japońskiego społeczeństwa Meiji do epoki współczesnej, badając przyjaźń między młodym mężczyzną a starszym mężczyzną, którego nazywa „sensei”. Kontynuuje temat izolacji opracowanej w poprzednich pracach Soseki, tutaj w kontekście przeplatanych pasm egoizmu i winy, w przeciwieństwie do wstydu. Uruchom melos! (Hashire Melos!) - Zaktualizowana opowiadanie klasycznej greckiej opowieści o historii Damona i Pythiasa. Najważniejszy temat „Run Melos!” to niezachwiana przyjaźń. Pomimo trudności, bohater Melos stara się uratować życie przyjaciela, a ostatecznie jego wysiłki są nagradzane. Nić pająka (Kumo No Ito) - Budda Shakyamuni szanuje zauważyć, że w piekle cierpienia z powodu zimnego kryminału. Ale ten przestępca wykonał jeden akt dobroci, nie nadepnął na pająka w lesie. Poruszony tym bezinteresownym aktem, Shakyamuni bierze srebrną nić pająka w raju i obniża go do piekła, ale toupada na przestępcę, aby wykorzystać okazję i wyciągnąć się - jeśli może. Hell Screen (Jigoku Hen) - Słynny artysta zostaje zamówiony przez wielkiego Lorda, aby stworzyć serię obrazów przedstawiających sceny „Buddhist Hell”. Artysta nie jest w stanie namalować scen, których sam nie widział, co skłoniło go do tortur i dręczenia personelu Pana do stworzenia wyobrażonych obrazów piekła. Jego twórcze wysiłki skażą gospodarstwo domowe, gdy historia wchodzi w szaleństwo i zniszczenie. (Źródło: Anidb)